Nieuw Zeeland; nu begrijpen we waarom mensen vaak zo enthousiast zijn over dit land en de immigratie-eisen zo hoog. Met zijn uitgestrekte groene heuvellandschap vol schapen en koeien is het de ultieme droom voor een farmer. Daarnaast zijn de natuurparken en kust prachtig en heb je het idee dat je er zelf makkelijk nog een mooier plekje kunt ontdekken. Er is voldoende ruimte voor alles (het Noordereiland is qua opervlakte 2,5 keer Nederland en er wonen +/- 3,5 miljoen mensen). De wegen en steden zijn ruim opgezet zonder onnodig veel land te gebruiken, want de Nieuw Zeelanders zijn een echt net volkje. De keuken van de camping is verzorgder en schoner dan je eigen keuken ooit zal zijn en de kleine handdoekjes om de wasbak mee droog te maken na gebruik, worden standaard twee keer per dag verwisseld. Om onze trip niet te overhaasten hebben we ervoor gekozen alleen het Noordereiland te bezoeken met onze supercamper. Deze hebben we in Auckland opgehaald en vervolgens zijn we naar het noorden gereden. Via de mooie kronkelige Russell-road kwamen we terecht in .... Russell. Hier hebben de eerste Europese settelers hun nederzetting gebouwd. Vlakbij Russell ligt Waitangi; de geboortegrond van het huidige Nieuw Zeeland. In 1840 werd hier een overeenkomst ondertekend tussen de Engelsen en de Maori, de oorspronkelijke bewoners van Nieuw Zeeland. Na de fantasievolle, vrolijke en ecologisch verantwoorde (met bomen en gras op het dak) toiletten van kunstenaar Friedrich Hundertwasser in Kawakawa te hebben bewonderd ging onze trip verder naar Hamilton, maar niet nadat we in het Waipoua Kauri Forest de gigantische Kauri bomen hadden gezien.

In Hamilton hebben ze langs de rivier thematuinen uit verschillende landen aangelegd: o.a. uit Japan, China, India en Italië. En omdat in Nieuw Zeeland zo'n beetje alles lijkt te kunnen groeien, komt het heel overtuigend over. Na de tuinen was het tijd voor avonturen. Voor Tom dan. In het gebied rond Waitomo zijn meer dan 300 grotten. In een aantal van deze grotten kun je met een tour 30 meter abseilen, onderaardse watervallen beklimmen en gloeiwormen zien. Na vijf uur kwam Tom, via zijn laatste watervalbeklimming, weer boven de grond. Dat smaakt naar meer. Op naar Tongariro National Park (met zijn Mount Doom, bekend uit de Lord of the Rings) waar we een gedeelte van de Tongariro Alpine Crossing hebben gelopen. Op een hoogte van 1800 meter was het officieel nog winter en moesten we een behoorlijke sneeuwvlakte doorkruisen. De wind, kou en de ruige omgeving gaven je wel een echt bergbeklimmers gevoel.

In Wellington, de hoofdstad van Nieuw Zeeland, staat het geweldige Te Papa museum. Hier is alles te vinden over de geschiedenis van het land, aangevuld met onderwerpen van nu. Hier kun je je echt dagen vermaken. Dit museum krijgt van ons een 9,5 en mag een award winnen!!! Via de andere kant van het eiland kwamen we terecht in Napier. Na een catastrofale aardbeving in 1931 hebben ze het dorp weer opgebouwd in Art Deco stijl. De vallei rond Napier heeft een hoog aantal zonuren en wijnboeren met hun stijlvolle Chateau's maken daar goed gebruik van. De carpaccio met uiteraard de wijn van het huis erbij smaakt dan ook erg goed op het zonovergoten terras met uitzicht op de wijngaarden.

In het gebied rond Rotorua, onze volgende stop, worden de gekste adventures aangeboden. Wij zijn gaan schapen kijken op Nieuw Zeelands bekendste farmshow en hebben maar liefst 13 verschillende soorten rammen samen op een podium gezien. Best leuk, zo samen met een zaal vol Koreanen die op commando allemaal tegelijk terugzwaaien naar de presentator van de show. Na dit geweldige avontuur hebben we heerlijk gerelaxt in de warmwaterbaden van Rotorua die gevuld worden met water uit natuurlijke bronnen. Door de vulkanische activiteit in deze omgeving zijn hier overal natuurlijke warmwaterbaden, bubbelende modderpoelen en geisers te zien. In Hot Water Beach, een stuk noordelijker, hebben we de volgende dag zelf ons warmwaterbad gegraven. Bij eb komt hier een stuk strand droog te liggen, waar, als je een gat graaft , het warme water je tegemoet stroomt. Erg relaxt is dit allemaal niet, want je moet precies goed graven. Je bent zeker niet alleen en de opkomende zee vernielt langzaam maar zeker jouw lekker warme poeltje. Na nog even goud gezocht te hebben in Waihi hebben we onze geliefde camper weer achter moeten laten op de luchthaven van Auckland en hebben we Nieuw Zeeland met pijn in ons hart verlaten om af te reizen naar het 'iets' grotere en drogere Australië.