Welkom in Australië. Op het eerste gezicht leek Adeleide wel in de USA te liggen met zijn rechte straten, hoge gebouwen en weinig sfeer. Dat moet beter kunnen, dus snel auto ophalen, kampeerspulen kopen en het land in. Via Brighton aan de kust zijn we naar The Grampions NP gereden. Even wennen nog aan de Australische manier van het weglaten van richtingsborden. Via rustige lange wegen door eindeloze wijnvelden en graslanden reden we naar het NP. In 2003 is een groot gedeelte van het park afgebrand, maar gelukkig zie je daar niet meer zoveel van. Wel zagen we veel kangoeroes (helaas ook dode langs de weg) en emoe's. Door naar Melbourne voor de familie BBQ en HET evenement van het jaar op paardenracegebied: The Melbourne Cup. Iedereen strak in het pak of galajurk, te veel geld verbrassen door te wedden op het verkeerde paard en zuipen maar van die Champagne. Race nr. 7 is de belangrijkste race en wij dachten dat 'ons' paard Honolulu (dat krijg je, als je op Hawai'i bent geweest) wel even zou gaan winnen. Hij werd laatste.

Na nog een gezellig avondje bij familie in Cobden, hebben we samen met Anke (zus Tom) bij Port Campbell The Great Ocean Road opgepakt. De erg mooie route langs de rotskust van Zuid Victoria, waar we ook de leukste dieren van Australië hebben gezien: de koala's. Op de ferry van Queenskliff naar Sorrento kwamen we een van oorsprong Schot, z'n vrouw en een gedichtenschrijver tegen. We werden uitgenodigd voor hun Keltische muziek optreden in een gallery op onze route. Dat konden we natuurlijk niet laten schieten. Door naar Eden, een mooi rustig voormalig walvisvaardersdorpje aan de kust. In het Eden Killerwhale museum wisten ze over die tijd de meest ongelofelijke verhalen te vertellen.

De hoofdstad van Australië, Canberra, is nog geen 100 jaar oud. Nadat de onafhankelijke staten begin 1900 besloten zich te verenigen tot 1 land, moest er een hoofstad komen. Men kon niet kiezen tussen Melbourne of Sydney, dus besloot men een nieuwe stad te bouwen. Een Amerikaan had de ontwerpwedstrijd gewonnen en vandaar dat de basisopzet van de stad verdacht veel op die van Washington lijkt. Het War Memorial was erg de moeite waard en geeft je weer een hele andere kijk op beide wereldoorlogen. Ook het moderne Parliament House was stoer. Hiervoor hebben ze een hele heuvel afgegraven, het gebouw met ruim 4500 kamers gebouwd en de heuvel weer 'teruggeplaatst'.

Door het binnenland verder naar Katoomba, de beste uitvalsbasis om The Blue Mountains te belijken. Deze canyonachtige bergen hebben hun naam te danken aan de olieachtige substantie die de eucalyptusbomen afscheiden, waardoor het lijkt alsof de bergen blauw zijn. Met 'worlds steepest railway' zijn we naar beneden gegaan, de bossen in en vervolgens met een gewone kabelbaan weer omhoog. Heel erg toeristisch, maar best leuk. Sydney ligt op een uur rijden van de Blue Mountains. We hebben gekampeerd op een camping in een groene buitenwijk van de stad. 's Avonds kwamen hier de dieren gezellig om onze tent snuffelen en trokken zich niet veel aan van onze aanwezigheid. Sydney is een erg relaxste stad, mooi gelegen aan de baai. Het mooiste uitzicht op de stad heb je vanaf een boot. Wij hebben de ferry genomen naar Manly, een rijke suburb aan de andere kant van de baai. Als je in Sydney wil wonen en werken dan is Manly zeker the place to be. Hier in de buurt hebben we ook weer wat architectuur inspiratie opgedaan. Het Rose Seidler House heeft ons lijstje met ideeën voor ons eigen droomhuis weer wat langer gemaakt.