De tropen, ineens zijn ze er. Vanuit Puebla rij je door de bergen en daal je daarna snel af naar zeeniveau, waar de vegetatie je verteld dat het weer hier anders is. Tijd voor een eerste kennismaking met de muggen en alles wat daarbij komt kijken. Hoe serieus moet je het nemen? Volgens de eigenaren van het hotel in Villahermosa viel het allemaal wel mee. Voor de zekerheid hebben we toch maar met de ramen dicht geslapen. De volgende dag door naar Merida, waar we een schitterend hotel hadden met dito ontbijt (een beetje luxe op zijn tijd moet kunnen, toch?). Van daaruit was het een korte wandeling naar het koloniale centrum van de stad. Merida is een van de belangrijkste steden voor de Maya-bevolking die je daar dan ook in grote getalen tegenkomt. Wat opviel was dat Merida wel weer vel toeristischer was met als gevolg de vele souvernirshops, bars en eettentjes. Leuk, maar het gaf ons wel de behoefte om snel een auto te huren om door te rijden naar minder toeristische oorden.

Izamal is zo'n plaats. Het stadje is voor een groot dee geel geschilderd en heeft in het centrum een groot klooster dat wel een opknapbeurt kan gebruiken. Hier geen toeristen, maar wel een gigantische hoosbui die de straten veranderd in snel stromende beekjes. Omdat je Mexico niet kunt verlaten zonder een Mayatempel te bezoeken hadden we Chichen-Iza uitgezocht. De mooiste van allemaal volgens de boekjes. Mooi is het zeker, maar dan vooral achteraf als je de foto's bekijkt, want het bezoeken van de site, die midden in de tropische bossen ligt, is geen pretje. Vanwege de afwezigheid van wind komt er naar elke beweging een straal zweet van je voorhoofd zetten*. En dan zijn er nog de verkopers, die met zijn honderden je hun souvenirs proberen aan te smeren. Als ze dan ook nog maar 1 US dollar kosten voel je je haast beschaamd om daar rond te lopen. Dat je op de site niet alleen bent is ook zeker. Dagtochtjes mensen, voornamelijk Amerikanen, vanuit Cancun worden in grote getalen aangevoerd.

Tijd dus om door te gaan de leukste Mexicaanse plaats op het schiereiland Yacatan: Valladolid. Rond het centrale plein van het dorp kun je goed eten en de verkopers benaderen je tenminste fatsoenljik en rustig. In de plaatselijke cenote(ondergrondse meren) kon Tom het niet laten om zijn zwemkunsten te vertonen. Onze vijfdaagse autotrip hebben we afgesloten in Tulum. Hier staan de Maya-tempels aan zee. Het bezoeken van de site was dan ook een stuk beter te doen dan in Chichen Iza. Frise zeewind, geen souvenirverkopers en zelfs de mogelijkheid om te zwemmen. Jammer alleen dat ze niet zo veel kunnen vertellen over de ruiines en de bergen keien daardoor een beetje betekenisloos blijven. En dan is er het stranden van Tulum, whooouw wat zijn ze wit, helemaal goed. We hebben voor een dag bedjes en een parasol gehuurd bij een resort en heerlijk gerelaxst. Nadat we onze 8 jaar oude Astra met allerlei gebreken weer hadden ingelverd in Merida was het het tijd voor een heel ander land: Belize.

*geldt met name voor Tom